хәерчелек

сущ.

нищета́; ни́щенство, попроша́йничество

см. тж. теләнчелек

хәерчелек тә яшәү — жить в нищете́; ни́щенствовать

••

хәерчелек көненә калу — оконча́тельно разори́ться, впасть в нищету́

хәерчелеккә бату — погря́знуть в нищете́

хәерчелеккә төшерү (калдыру) — разоря́ть, пусти́ть по́ миру

хәерчелеккә төшү (калу) — (об)нища́ть, впасть в нищету́; см. тж. хәерчеләнү